แจกโปรแกรมตั้งสายกีตาร์ Audio Phonics Tuner 1.02

http://forum.showguitar.com/data/00000013-5-1.html

วิธีใช้งานคือ..
1. เอาสายไมค์เสียบที่คอมเรา แล้วเอาไมค์ที่เราเสียบสายไว้กับคอมแล้ว มาจ่อกับกีตาร์เรา
(อันนี้สำหรับกีตาร์โปร่งนะครับ...ถ้าเป็นไฟฟ้าให้ดูที่หมายเหตุข้างล่างครับ)

2. ลงโปรแกรมเสร็จแล้ว รันโปรแกรมขึ้นมาตามรูปบน

3. เลือกรูปแบบการตั้งสายที่เราตัองการ เช่น เลือก Standard E

4. รูปแบบของเสียงในการตั้งสายก็จะโชว์อยู่ข้างล่าง เช่น E A D G B E

5. ตั้งสายที่ละเส้น (แนะนำให้ตั้งสาย 6 ก่อน)

6. ตั้งสายแต่ละเส้นให้อยู่ ในเสียงนั้น พยายามตั้งให้เสียงมาอยู่ที่ +10%

7. เพราะการตั้งสายให้อยู่ที่ +10% จะทำให้สายเราไม่เพี้ยนบ่อย สังเกตุได้ว่าเวลาที่เราตั้งสายตามปรกตินั้น ถ้าเราตั้งให้ตรง พอตั้งเสร็จ สายแรกๆ ที่เราตั้งจะต่ำลงไป เพราะการคลายตัวของสายตามธรรมชาติ

8. พอตั้งเสร็จแล้ว ให้ตีคอร์ดหนักๆ หรือโซโลแล้วดันสายทุกสายให้เยอะๆ แล้วตั้งอีกรอบนึง มันจะช่วยให้สายของเราเข้าที่ แล้วมันก็จะไม่เพี้ยนบ่อย ครับ

หมายเหตุ : สำหรับกีตาร์ไฟฟ้า หรือโปร่งไฟฟ้า ที่มีสายแจ็คอยู่แล้ว แนะนำให้ซื้อ ตัวแปลงสัญญาณ ที่เสียบที่หัวแจ็คแล้วสามารถต่อเข้าคอมได้มาใช้ เวลาเราตั้งสาย เสียงของกีตาร์จะเข้าคอมได้ดี และไม่มีเสียงรอบข้างรบกวน ทำให้การตั้งเสียงได้คุณภาพจริงๆ

วิธีการตั้งสายกีต้่าร์ 2

1.) บิดลุกบิดของสายที่ 6 (เส้นใหญ่สุด) ให้ได้คีย์ตามที่คุณต้องการ (ถ้าอยากได้เสียงสูง ก็บิดให้ตึงหน่อย อยากได้เสียงต่ำ ก็ให้หย่อนหน่อย) สำหรับคีย์ตามมาตรฐานของสาย 6 คือคีย์ E ครับ

2.) ใช้นิ้วกดเฟร็ตที่ 5 (เฟร็ต = ช่อง) ของสายที่ 6 แล้วดีดสายที่ 5 กับ 6 ให้ได้เสียงเดียวกัน ซึ่งก็คือคีย์ A

3.) ใช้นิ้วกดเฟร็ตที่ 5 (เฟร็ต = ช่อง) ของสายที่ 5 แล้วดีดสายที่ 4 กับ 5 ให้ได้เสียงเดียวกัน ซึ่งก็คือคีย์ D

4.) ใช้นิ้วกดเฟร็ตที่ 5 (เฟร็ต = ช่อง) ของสายที่ 4 แล้วดีดสายที่ 3 กับ 4 ให้ได้เสียงเดียวกัน ซึ่งก็คือคีย์ G

5.) ใช้นิ้วกดเฟร็ตที่ 4 (เฟร็ต = ช่อง) ของสายที่ 3 แล้วดีดสายที่ 2 กับ 3 ให้ได้เสียงเดียวกัน ซึ่งก็คือคีย์ B

6.) ใช้นิ้วกดเฟร็ตที่ 5 (เฟร็ต = ช่อง) ของสายที่ 2 แล้วดีดสายที่ 1 กับ 2 ให้ได้เสียงเดียวกัน ซึ่งก็คือคีย์ E

วิธีการตั้งสายกีต้่าร์

1. ตั้งสาย 1 ให้ได้มาตรฐานก่อน ตอนนั้นก็ไม่รู้หลอกว่าไอ้มาตรฐานมันเป็นยังไง เพราะยังไม่มีเครื่องตั้งสาย หรือคอมพิวเตอร์เลย ก็กะๆเอา หลังๆพี่ใช้วิธีเปิดเพลงที่มีดีดสาย 1 เปล่าๆตอนนั้นพี่ใช้เพลงไม่ต่างกันของพิสุทธ์ตอนท่อนอินโทรเลย ง่ายดี ก็ตั้งสาย 1 ให้มันเท่าๆกับเทปที่สุด
2. ตั้งสาย 2 โดยการกดช่องที่ 5 ของสาย 2 แล้วดีดสาย 2 กับสาย 1 ดีดช้าๆคอยฟังเสียงของสาย 2 ว่ามันเท่ากับสาย 1 หรือไม่ ค่อยๆปรับสาย 2 ทีละนิด ให้เสียงมันเท่ากับสาย1ตอนดีดสายเปล่าให้ได้มากที่สุด
3. ตั้งสาย 3 โดยกดสาย 3 ช่องที่ 4 แล้วดีดเทียบเสียงกับสาย 2 สายเปล่า ค่อยๆปรับสาย 3 ทีละนิด ให้เสียงมันเท่ากับสาย 2 ได้มากที่สุด จริงๆก็ใช้วิธีเดียวกันการตั้งสาย 2 นั่นแหละแต่เปลี่ยนจากช่องที่ 5 เป็นช่องที่ 4 แทน
4. ตั้งสาย4 โดยกดที่ช่อง 5 ของสาย 4 เทียบเสียงกับการดีดสาย3สายเปล่า
5. ตั้งสาย5 โดยกดที่ช่อง 5 ของสาย 4 เทียบเสียงกับการดีดสาย4สายเปล่า
6. ตั้งสาย6 โดยกดที่ช่อง 5 ของสาย 4 เทียบเสียงกับการดีดสาย5สายเปล่า ก็คือสาย 4-6 ใช้วิธีตั้งแบบเดียวกับสาย2

รวบรวมข้อมูลกีต้าร์ TAKAMINE JAPAN

เนื่องจากกีต้ารืยี่ห้อนี้แบ่ง line การผลิตออกเป็น domestic และ export versions รุ่นที่ทำเพื่อส่งออกนั้นหาข้อมูลไม่ยากแต่รุ่นที่ทำขายเฉพาะในญี่ปุ่นนั้น หาข้อมูลยากไม่ว่าจะเป็นเรื่องสเป็ค ราคาหรือปีที่ผลิตก็ตาม

ผมเลยอยากรวบรวมข้อมูลเท่าที่จะหาใด้ไว้ในกระทู้นี้เพราะน่าจะเป็นประโยชน์ กับคนที่สนใจ ถ้าใครมีข้อมูลเพิ่มเติมช่วยกรุณาลงไว้ด้วยครับ

ข้อมุลเกี่ยวกับสเป็คขอลอกมาจากที่คุณ Rham เคยลงไว้ครับ

"เกี่ยว กับการดูสเป็ก TAKAMINE จากญี่ปุ่น ถูกผิดก็ถือว่าคุยกันเล่นๆนะครับ ทากามิเน๊ะจากญี่ปุ่นจะเขียนรหัสเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษแล้วตามด้วยตัวเลข อีก3ตัวสำหรับรุ่นปกติทั่วไป เช่น pt508 ,npt012 หรือ tdp 611
ตัวอักษรด้านหน้าจะหมายถึงรุ่นของปรีแอมป์ครับ
PT = GRAPH EX(ยกเว้นรุ่นเก่าจริง ปรีแอมป์จะเป็นแบบเลื่อนที่มีเพียง3ขีด หรือ อาจเป็นรุ่น PARAMETRIC EQ ครับ)
NPT = ACCURACOUSTIC
PTU = CT-4B
DSP = AD-1 (รุ่นนี้ในบ้านเรามีน้อยมากครับ ผมเคยเห็นในร้านตัวแทนเคยใส่ให้กับกีต้าร์รุ่นLTD อยู่พักนึง ตอนนี้ถูกเปลี่ยนเป็น COOL TUBE หรือ CT-4B หมดแล้วครับ แต่กีต้าร์ในญี่ปุ่นใสปรีแอมป์เยอะมากครับ)
TDP = CTP-1 (COOL TUBE)
DMP= CT4-DX รุ่นนี้ยังไม่เห็นร้านตัวแทนนำเข้ามานะครับ แต่ในญี่ปุ่นเริ่มติดในตัวกีต้าร์หลายรุ่นแล้วครับ
ส่วนตัวเลขที่ตามมาอีก3ตัว แบ่งเป็น2ส่วนครับ ตัวแรกจะเป็นทรงของกีต้าร์ 2ตัวหลังจะเป็นระดับของกีต้าร์ครับ ตัวเลขสูงกว่าจะเป็นระดับที่สูงกว่า ราคาของใหม่จะแพงกว่าครับ
ตัวเลขตัวหน้าจะบอกทรงกีต้าร์ครับ
0 = JUMBO ( ทรงเดียวกับ EN 20 ครับ)
1 = FX ขนาดเดียวกับ PTU109 ตัวในกระทู้นี้ครับ
2 = DREADNOUGHT
3 = เป็นกีต้าร์คลาสสิคครับ
4 = NEW YORKER
5 = NEX ทรงที่มีมากที่สุดในบ้านเราครับ
6 = ทรงนี้ผมเองก็ไม่รู้จะเรียกว่าทรงอะไรครับ ขนาดตัวก็พอๆกับทรง FX แต่ส่วนชายเว้าจะตัดแบบตรงๆครับ
7 = OM ( ORCHESTRA MODEL )

ส่วนตัวเลข2ตัวหลัง เป็นระดับของกีต้าร์ ทั้งเรื่องไม้และการตกแต่งครับ ตัวเลขยิ่งสูง ราคาจะแพงขึ้นครับ เช่น series 1 ในกระทู้นี้มีตั้งแต่ 105 -116 เลยครับ
บางครั้งจะมีตัวอักษรต่อท้ายด้วย ส่วนใหญ่จะบอกสี หรือ ลักษณะเฉพาะบางอย่างเช่น WR = สีไวน์แดง , K = ไม้ KOA หรือ N หมายถึงเป็นกีต้าร์สายเอ็นครับ
แต่ทั้งหมดนี่ผมเองก็ดำน้ำมานะครับ จากประสพการณ์ประมาณ 1ปี ที่สั่งของมาจากญี่ปุ่นคงเชื่อถือได้ซัก 80% ครับ"

DATING

กีต้าร์ที่ขายในญี่ปุ่นมี serial number เป็นเลขแปดหลัก ผมเพิ่งอ่านเจอใน Takamine Forum ว่าเลขสองหลักแรกคือปีที่ผลิตนับจากปีที่ก่อตั้งคือ 1962 ดังนั้นเลข 35xxxxxx ก็คือ 1962+35 หรือ 1997 ผิดถูกยังไงคงต้องยืนยันกันอีกทีครับ

PRICE & SPECIFICATIONS

สำหรับราคามือหนึ่งและสเป็คดูใด้จากที่นี่ครับ

http://www.shimokura-webshop.com/product...earch.y=12

เรื่องราวที่น่ารู้ของ Takamine

ประวัติของกีต้าร์ยี่ห้อนี้นั้นสามรถหาอ่านใด้ทั่วๆไป ดังนั้นผมขอเลือกที่จะเล่าเรื่องราวน่าสนใจในเชิงวิเคราะห์เท่านั้นนะครับ

Takamine and Martin

ในปี 1969 บริษัท Martin ต้องการหาแหล่งผลิตในญี่ปุ่นเพื่อผลิต Martin ราคาถูกโดยผ่านทางบริษัท Coast Distributor ที่เป็นตัวแทนจำหน่ายกีต้าร์ญี่ปุ่นอยู่หลายยี่ห้อในตอนนั้น Coast ก็แนะนำโรงงาน Takamine ให้ว่าเป็นโรงงานที่มีมาตรฐานการผลิตดีที่สุด ทาง Martin เลยลงทุนส่งช่างและอุปกรณ์ไปสอนให้ Takamine ผลิต Japanese Martin ป้อนตลาดโลก

Martin ต้องฝันสลายเมื่อคู่แข่งคนสำคัญคือ Ovation ซื้อบริษัท Coast ไปซะดื้อๆหลังจากที่ไปลงทุนสอนให้ Takamine ทำ Martin อยู่เกือบสองปี ต่อมาอีกหกปีก็เลยไปจ้าง Tokai ให้ผลิต Martin Sigma ให้ ทุกวันนี้คนญี่ปุ่นเขาเลยถือว่ากีต้าร์ยี่ห้อ Cat's Eyes ของ Tokai คือ Japanese Martin ครับเพราะ Martin Sigma ไม่มีขายในญี่ปุ่น

ก่อนหน้าที่ Martin จะมาสอนให้ทำกีต้าร์สายเหล็กนั้น Takamine ก็เชี่ยวชาญในการทำกีต้าร์ classic อย่างเดียว คราวนี้ก็เลยทำการก้อป Martin อย่างเอาเป็นเอาตายแถมยังส่งไปขายที่อเมริกาผ่านทาง Kaman (Ovation) ซะอีก ตอนแรกๆ Martin ก็ไม่ว่าอะไรเพราะ Takamine โฆษณาโดยเอา Martin กับ Takamine ที่มีถุงคลุมหัวมาวางข้างๆกันแล้วบอกให้ลูกค้าเปรียบเทียบเสียงก่อนดูยี่ห้อ ซึ่งก็เท่ากับว่า Martin ใด้โฆษณาฟรีๆไปด้วยแต่พอ Martin Sigma เริ่มวางตลาดดันมีนักวิจารณ์ยุคนั้นหลายคนให้ความเห็นว่า Takamine เสียงดีกว่า คราวนี้ Martin เลยขู่ว่าจะฟ้อง Takamine ข้อหาลอกเลียนเครื่องหมายการค้า



คราวนี้ความซวยก็มาเยือนแล้วครับเพราะ takamine ยุคนั้นผลิตแต่กีต้าร์ที่ก้อป Martin และ Guild แบบเป้ะๆเลยต้องหาทางดิ้นรนแบบสุดๆ


New Look for Takamine

ทางออกของ Takamine เริ่มต้นด้วยการนำเอาระบบ pickup ของ Ovation มาปรับปรุงเพื่อทำกีต้าร์โปร่งไฟฟ้าที่เป็นไม้ทั้งตัวและทำใด้สำเร็จในปี 1978 ในปีนั้นเองก็มีศิลปินดังคือ Ry Cooder ไปเยี่ยมชมโรงงานโดยนำเอากีต้าร์โปร่งตัวโปรดที่ผลิตโดย lloyd Baggs ติดมือไปด้วย Takamine ก็เลยโชว์ฝีมือในด้านการก้อปปี้โดยการทำกีต้าร์อีกตัวที่เหมือนตัวของ Lloyd Baggs เป้ะๆแต่ติดตั้ง palathetic pickup ให้ Ry Cooder อีกหนึ่งตัว

Lloyd Baggs ถึงกับตะลึงเมื่อใด้ฟังเสียงที่อัดจากกีต้าร์ตัวนี้เพราะตอนแรกเขาคิดว่า เป็นเสียงที่ใด้จากการใช้ไมค์จ่อ 100% นี่เองจึงเป็นจุดเริ่มต้นของบริษัท L.R. Baggs แต่ทาง Takamine ก็ใด้รับการตอบแทนโดย Lloyd Baggs ยินยอมให้ใช้ headstock ทรงแหลมของกีต้าร์ Baggs ซึ่งเป็น headstock ของ Takamine มาจนถึงทุกวันนี้

เรื่องราวจากปาก Lloyd Baggs อ่านใด้ที่นี่ครับ

http://www.lrbaggs.com/company/

Takamine ก็เลยกลายมาเป็นกีต้าร์โปร่งประจำกายของขา rock เมื่อ Ry Cooder ใด้เอาไปอวดเพื่อนๆของเขาอย่างเช่น Bruce Springsteen, Jackson Browne และวง The Eagles เป็นต้น

อ่านถึงตอนนี้หลายคนคงคิดว่า Takamine เคยทำอะไรโดยไม่ก้อปคนอื่นบ้างไหม คำตอบอยู่ตอนท้ายๆครับ

ยุคเริ่มต้นของการแบ่งแยกระหว่าง domestic และ export models

หลังจากพยายามหาข้อมูลอยู่เป็นปีผมก็ยังไม่เจอข้อมูลที่บอกเหตุผลว่าทำไม Takamine ถึงใด้เป็นผู้ผลิตกีต้าร์รายเดียวในโลกที่มีการแบ่งแยกระหว่างรุ่นส่งออกและ รุ่นที่ขายในญี่ปุ่นออกเป็นสอง lines ดังนั้นผมเลยต้องสรุปเอาจาก circumstancial evidences (นักกฏหมายช่วยแปลหน่อยครับ) เท่าที่หาเจอครับ

หลังจาก Mass Hirade เข้ามาทำงานที่ Takamine เขาก็ใด้เริ่มหมกมุ่นกับการผลิตกีต้าร์โปร่งสายเหล็กแทนที่จะใช้วิชาที่เขา ร่ำเรียนมาจาก Marasu Kohno ในการทำกีต้าร์คลาสสิค กีต้าร์คลาสสิครุ่นใหม่ๆที่เริ่มต้นผลิตในยุคนั้นอย่างเช่น C series และ Hirade Master series เป็นการผลิตเพื่อส่งไปขายที่อเมริกาและไม่เคยมีขายในญี่ปุ่นจนถึงทุกวันนี้ เหตุผลนั้นผมคิดว่าในตลาดอเมริกาตอนนั้นยังไม่มีคู่แข่งในระดับเดียวกันแต่ ในตลาดญี่ปุ่นมีคู่แข่งที่น่ากลัวอย่างเช่น Kohno ในตลาดสูง Asturias และ Yamaha Grand Concert series ในตลาดกลางและหลายสิบยี่ห้อในตลาดล่าง

ดังนั้นการแบ่งแยกไลน์การผลิตน่าจะเกิดจากความต้องการทางตลาดที่แตกต่างกัน โดยตลาดอเมริกาตอนนั้นมี Coast เป็นผู้กำหนดและ Kaman รับช่วงต่อในยุคต่อมา ส่วนตลาดญี่ปุ่นนั้น Takamine คิดเองขายเองครับ

Idea ใหม่ๆที่เกิดกับกีต้าร์ Takamine นั้นมักจะเริ่มต้นกับ export line โดยที่มีฝรั่งเป็นคนคิดครับ ตัวอย่างเช่น

Natural Series, 1986-

Series นี้ถือกำเนิดจากไอเดียของนาย Gerard Garnier ที่เป็นผู้แทนจำหน่ายในฝรั่งเศษ รุ่นนี้คือ Takamine รุ่นแรกที่เน้นเสียงเปล่าๆและต่อมากลายเป็นรุ่นที่ขายดีที่สุดของ Takamine ครับ

http://www.takamineforum.com/ref2.htm

รุ่นนี้เป็น Takamine รุ่นแรกที่เปลี่ยนมาใช้ split saddle ซึ่งน่าจะเป็นไอเดียของ George Lowden ครับ

Santa Fe Series, 1993-

Santa Fe series นี่ถือกำเนิดในอเมริกาล้วนๆเพราะเป็นไอเดียของ Kaman และคนที่ออกแบบและผลิตตัว prototype คือนาย Michael Millard (Froggy Bottom Guitar) ครับ

Takamine Japan เปลี่ยนมาใช้ bridgeless pin system ในปี 2002 แต่ผมไม่ทราบว่าเพราะอะไรถึงเปลี่ยนครับ

อ้างอิงบทความโดย pood

วิธีการเลือกซื้อกีตาร์สำหรับผู้เริ่มต้น

อ้างอิงโดย ปลาร้าคุณป้า

สวัสดีครับกระทู้นี้ผมเขียนจากความคิดและประสพการ์ณส่วนตัวล้วนๆนะครับ

ซึ่งเหมาะสำหรับน้องๆที่เริ่มต้นที่จะทำความรู้จักกับอุปกรณ์สุดมหัศจรรย์ที่เราเรียกว่า "กีตาร์"

ซึ่งในส่วนนี้ผมขอพูดถึงกีตาร์ไฟฟ้าแล้วกันนะครับ โดยจะกล่าวถึงการเลือกซื้อกีตาร์สักตัวมาใช้

โดยจะกล่าวรวมๆทั้งการเลือกซื้อกีตาร์ให่มและกีตาร์มือ2 ว่าการจะมีกีตาร์สักตัวใว้ใช้นั้นเราต้อง

ดูต้องเลือก และทำความเข้าใจอะไรกับมันบ้าง

ถ้าเราจะมีกีตาร์สักตัว เราต้องรู้อะไรบ้าง

ถ้าแบบกว้างๆก็คงมีประมาณนี้ก่อนนะครับ

1. รูปทรง ซึ่งมีมากมายเหลือเกิน ซึ่งในกีตาร์แต่ละทรงแต่ละแบบนั้นก็มักจะให้เอกลักษ์ของโทนเสียงต่างกัน

ไปแม้ จะไม่ใช่ทั้งหมดเพราะมีองค์ประกอบอื่นๆเข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งรูปทรงแบบไหนดีสุดคงไม่มีคำตอบให้

ครับ เพราะบางทีมันก็อยู่ที่ความพอใจและความชอบของแต่ละบุคล

2. ยี่ห้อของกีตาร์ ซึ่งในสว่นนี้อาจมีความสำคัญสำหรับบางคนแต่อาจไม่ใช่สาระสำหรับบางคนเช่นกัน

ซึงถ้าเรามียี่ห้อที่ใช่อยู่ในใจแล้ว นั้นก็ทำให้เราสารถตีวงในการเลือกกีตาร์สักตัวมาคู่กายเราได้ง่ายขึ้น

แต่ถ้าท่านไม่ซีเรียสมากว่าต้องเป็นยี่ห้อนั้นยี่ห้อนี้ท่านก็จะมีตัวเลือกที่มากมายเพิ่มขึ้นกับการหากีตาร์คู่ใจของ

ท่าน ซึ่งทั้ง2อย่างนี้ยืนอยู่บนพื้นฐานความพอใจของแต่ละบุคลครับ

3. งบประมาณ ซึ่งอันนี้ผมว่ามีความสำคัญมาก เพราะมันคือตัวกำหนดเลยว่าท่านจะสามารถมีตัวเลือกได้มาก

แค่ไหน ยิ่งงบมีมาทางเลือกของท่านก็จะมากขึ้น แต่นั้นก็ไม่ได้ความว่าเรามีงบประมาณจำกัดแปลว่าเราจะไม่มี

ตัวเลือกนะครับ ถ้าเรารู้จักที่จะเลือกอย่างใช้สติ และคุ้มค่าเงินทุกบาทที่จ่ายไป

ที่นี้ถ้าท่านมีข้อสรุปใน3ข้อข้างบนได้พอสมครวแล้ว ท่านก็คงจะพอมีกีตาร์สักตัวในใจที่เล็งใว้แล้ว

ที่นี้ก็มาถึงการดูรายละเอียดปลีกย่อยต่อไปครับ ซึ่งนั้นก็คือความถนัดในการเล่น เสียง และเช็คการทำงาน

ของอุปกรณ์ทั่วไปของกีตาร์

ซึ่งทั้งหมดข้างบนนี้ท่านเองละที่ต้องลอง ซึ่งมักมีอีกคำถาตามมาว่าเวลาไปลองกีตาร์เค้าลองอะไร อย่างไร

เพื่ออะไร ซึ่งผมจะกล่าวถึงพอเป็นข้อสังเกตุคร่าวๆนะครับ เพราะดว้ยรูปแบบของกีตาร์ที่หลายหลายเหลือเกิน

ผมคงไม่สามารถพูดถึงลายละเอียดปลีกย่อยได้ทั้งหมดนะครับ

ไปลองกีตาร์เค้าลองอะไรกัน แล้วต้องเล่นเพลงอะไรหรือครับ


นี่เป็นอีกคำถามที่เจอบ่อยสำหรับน้องๆที่หัดเล่นกีตาร์ ซึ่งอาจจะเป็นข้อกังวลใจของน้องๆบางท่านว่า

ไม่รู้จะเล่นอะไร เล่นไปก็อายเค้า ซื้อๆไปเลยหยิบและจ่ายเงินไปเลย แล้วค่อยกลับมาเล่นมาลองที่บ้านให้

ชุ่มใจ ซึ่งผมว่านั้นเป็นการกระทำที่ไม่ครวสักเท่าไรครับ เพราะถ้าท่านไม่ได้ลองหาข้อด้อย จุดเด่น

ความถนัด แล้วเมื่อท่านซื้อกลับมาบ้านแล้วมาพบเจอ นั้นคือปัญหาของท่านแล้วละครับที่ต้องมาทนกับปัญหา

ที่เกิดขึ้นจากกีตาร์ที่ท่านไม่ลองก่อนซื้อ เพราะฉะนั้นเมื่อมีโอกาศที่จะได้ลองกีตาร์ก่อนซื้อขอให้ลองไปครับ

การลองทดสอบเล่นกีตาร์ ที่เราจะซื้อไม่ได้หมายถึงเราต้องไปเล่นโชว์การปั่นการสวีฟ หรือเล่นเพลงยอดฮิต

หรอกครับ

มาเริ่มลองกีตาร์กันเลยครับ

ขั้นแรกก็จับกีตาร์ขึ้นมาเลยครับแล้วตั้งสายกีตาร์ซะซึ่งสำคัญมากถึงมากที่สุดสำหรับการตั้งสาย


เมื่อตั้งสายเสร็จแล้วลองเล่นดูไม่ต้องเสียบแอมป์ก็ได้ครับ อ้าวแล้วจะเล่นอะไรละ

ผมก็ขอตอบว่าเล่นอะไรก็ได้ครับจะเป็นเพลง หรือไม่เป็นเพลงก็ได้ครับ ตีคอร์ดเฉยๆยังได้ เพราะนี้ไม่ใช้การ

โชว์บนเวทีครับ แต่เราต้องการรู้ว่าเราถนัดกับมันไหม เวลาเล่นแล้วถนัดมากน้อยแค่ไหน ซึ่งกีตาร์ที่เราเล่นแล้ว

รู้สึกถนัด จะทำให้เราเค้นความสามรถเราออกมาได้มากกว่ากีตาร์ที่เราเล่นแล้วฝืนความรู้สึกตัวเองครับ

ลองสะพายกีตาร์แล้วยืนเล่นกีตาร์ด้วยนะครับเพื่อเช็คความถนัดในการยืนเล่นของเรา เพราคุณคงไม่สามารถนั่งเล่นกีตาร์ได้เสมอไปครับ

จากข้างบนก็มาต่อครับหลังจากลองเล่ลองดีดแค่วัดความถนัดคร่าวๆแล้ว ลองเช็คในจุดอื่นๆของกีตาร์ครับ

ขั้นแรกลองเช็คว่าสายมีอาการติดเฟรทไหมเวลาดีดซึ่งทำง่ายๆโดยการกดที่ช่อง1สาย1 แล้วลองดีดดูว่าเสียง

ที่ออกมาเป็นไง มีเสียงที่สายกีตาร์กระแทกกับก้านเฟรทกีตาร์ไหม แล้วเสียงที่ได้มีความค้างยาว หรือหว้นสั้น

แบบใด ซึ่งถ้าเป็นปกติไม่มีปัญหาเสียงที่ได้ต้องมีความค้างยาวไม่ห้วนสั้นหรือมีเสียงสายตีกับก้านเฟรท

หลังจากนั้นก็ขัยบมากดที่ช่อง2สาย1 แล้วดีและฟังเสียงดูอีกครั้ง หลังจากนั้นก็ขยับตำแหน่งกดไปเรื่องๆให้

ครบทุกช่องทุกสายครับ

ปล. ถ้าในบางเฟรทที่ดีดแล้วเกิดเสียงสายกระทบเฟรท นั้นไม่ได้หมายถึงกีตาร์ตัวนั้นมีปัญหาเสมอไปนะครับ

เพราะถ้าอาการที่มีไม่มากมายเราสามารถปรับแต่งแก้ไขได้ง่ายๆครับ

หลังจากลองเช็คหาตำแหน่งบอดในคอกีตาร์แล้วที่นี้เรามาลองเช็คอุปกร์ต่างๆของกีตาร์ว่าใช้งานได้100%

เริ่มจากการเสียบกีตาร์เข้าแอมป์แล้วลองเล่นครับ เล่นเพื่ออะไรก็เพื่อเช็คการทำงานในส่วนต่างๆครับ

ขั้นแรกเลยของเช็คพวกปุ่มปรับค่าโทนและวอลลุ่มในตัวกีตารืครับ ว่าเมื่อเราหมุนใช้งานมันแล้ว

มันทำงานตามที่เราควบคุมไหม ลองดีดกีตาร์แล้วหมุนเพิ่มหรือลดวอลลุ่มกีตาร์ทีละนิดแล้วดีดเช็คไปเรื่อยๆ

ว่าเสียงกีตาร์ที่เราได้ยินมันดังเบา ตามจังหวะที่เราหมุนวอลลุ่มกีตาร์ไหม

แล้วก็มาลองเช็คที่ปุ่มปรับโทนของกีตาร์อีกทีโดยใช้วิธีการแบบเดียวกับการเช็คการทำงานของวอลลุ่มกีตาร์

แต่ทีนี้เราจะไม่ฟังความดังเบาของเสียงกีตาร์แต่เราจะเช็คว่าเมื่อหมุนปุ่มโทนของกีตาร์แล้วเสียงกีตาร์ที่เราได้

ยินการเปลี่ยนแปลงของโทนเสียงความทุ้มแหลม มากน้อยเพียงใด

หลังจากนั้นก็มาลองเช็ค ปิ๊คอัพและซีเลคเตอร์นะครับ ซึ่งทั้งpuและซีเลคเตอร์มีกี่แบบอันนั้นคงไม่ขอกล่าวถึง

ครับเพราะมากมายเกินบรรยาย แต่ผมขอกล่าวถึงแค่การเช็คว่ามันทำงานเป็นปกติไหม เสียงเสียงรบกวนเวลา

เราใช้งานอุปกรณ์พวกนี้ไหม

ลองเล่นกีตาร์ไปแล้วลองสลับซีเลคเตอร์ขึ้นลงไปทีละนิดแล้วดีดไปเรื่อยๆนะครับ เช็คว่าในทุกตำแหน่งที่เรา

เลื่อนตำแหน่งซีเลคเตอร์ไป เสียงกีตาร์ที่ออกมา มันดังครบทุกตำแหน่งในการเลือกใช้งานไหม มีเสียงรบกวน

คอ๊กแค๊ก เวลาใช้งานไหม ซึ่งเสียงรบกวนนี้มักจะมาจากราบสกปรกที่ติดอยู่ตามหน้าสัมผัสของซีเลคเตอร์

ถ้ากีตาร์ตัวที่เราลองมีสวิชที่สามารถตัดคอยล์ของpu ได้ลองใช้งานมันดูแล้วฟังเสียงกีตาร์ว่ามีความเปลี่ยน

แปลงจากการใช้งานไหม

ปล.ในการลองเทสข้อนี้อย่าลืมหมุนเปิดวอลลุ่มและโทนของกีตาร์ด้วยนะครับ

ที่นี้มาเช็คที่รูเสียบแจ็ค ลองเล่นแล้วขยับตรงจุดนี้ดูครับว่ามีเสียงกีตาร์ออกมาเต็มไหม มีเสียงรบกวนไหม

ซึ่งถ้ามีปัญหานั้นอาจหมายถึงรูแจ็คสว่นนี้ของกีตาร์มีปัญหาครับ

ย้อนกลับมาดูด้านบนกันบ้างที่นี้พูดถึงลูกบิดกีตาร์ ขั้นแรกลองใช้มือขยับและโยกที่ตัวลูกบิดดูว่า

แน่นหนาดีไหม และลองเทสตั้งสายดูว่า มีความเพี้ยนมากน้อยแค่ไหน โดยการเล่นและดีดกีตาร์ไปสักพัก

ลองดันสายขยี้สายกีตาร์สักครู่ ทีนี้ลองเล่นแบบจับคอร์ดดูแล้วฟังเสียงว่าเสียงกีตาร์ที่ได้มีความเพิ้ยนไหม

ซึ่งถ้าเพี้ยนจากที่เพิ่งตั้งสายใว้นั้นหมายถึงลูกบิดกีตาร์เรามีการคลายตัวครับ ซึ่งเป็นปัญหาให่ญสำหรับ

การเล่นเลยนะครับถ้าเราต้องคอยเล่นไปและตั้งสายไปทุกเพลง

ลองตรวจดูสภาพเฟรทว่าเป็นไงบ้างยิ่งถ้าเป็นกีตาร์มือ2 ยิ่งต้องดูในจุดนี้ว่าตัวก้านเฟรนมีสถาพดีไหม

ก้านเฟรทมีรอยหรือเปล่าความสึกของก้านเฟรทมากน้อยแค่ไหน ตรวจดู ด้านข้างของ

เฟรทที่ติดกับตัวฟิงเกอร์บอร์ดไหม ติดแน่นไหม มีสว่นไหนง้างขึ้นมาหรือไม่ หรือปลายก้านเฟรทด้านข้าง

ล้ำออกมาจากฟิงเกอร์บอร์ดไหม ลองเอามือรูปด้านข้างของฟิงเกอร์บอร์ด ทั่วคอกีตาร์ว่ามีอาการสะดุดในจุดที่

เป็นด้านเฟรทไหม

ตรวจสอบสภาพคอ โดยทำได้โดยจับกี่ก้นกีตาร์ยกขึ้นให้ได้ระดับสายตาแล้วให้ตัวกีตาร์ขนานกับพื้น

แล้วลองส่องดูว่าคอกีตาร์มีลักษณะบิดไหม ถ้าบิดนั้นถือว่าอาการหนัก เพราะการแก้ไขค่อนข้างยาก

และมีราคาพอสมครว กีตาร์ตัวไหมมีลักษณะคอบิดครวหลีกเลี่ยงโดยเฉพาะกีตาร์มือ2ตรงจุดนี้ต้องเช็คให้

ครับ หลังจากดูว่าคอบิดไหม ทีนี้อีกครั้งว่าคอมีลักษณะ แอ่นหรือโค้งไหม ซึ่งตามปกติแล้วมันจะไม่เป็นเส้น

ตรงสักเท่าไรครับจะแอ่นเล็กน้อย ย้ำเพียงแค่เล็กน้อยนะครับ

ซึ่งอาการแอ่นหรือโค้งเล็กน้อยนี้สามารถเป็บแต่งได้ที่เหล็กขันคอกีตาร์ครับ

ที่นี้ลองตรวจสภาพรวมๆของกีตาร์ด้วยตาเปล่าครับ ซึ้งอาจะเคยได้ยินคำพูดที่ว่า กีตาร์ตัวนีงานดี หรือไม่ดี

มีความประณีตในการทำมากน้อยสักแค่ไหน ซึ่งความประณีตนี้ราคากีตาร์ก็เป็นตัวชี้วัดได้บางสว่นครับ

เพราะสว่นนี้มีผลกับความสวยงานของกีตาร์ถึงแม้บางทีจะไม่เกี่ยวกับการใช้งานเลยก็ตาม

ทั้งหมดนี้เป็นวิธีการเลือกซื้อกีตาร์แบบคร่าวๆสำหรับผมนะครับ ก็หวังว่าคงพอมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย

ผมพยายามใช้คำที่มันเข้าใจง่ายๆสำหรับมือให่มแล้ว ซึ่งบางทีก็งงที่จะอธิบายในบางจุดดว้ยคำที่ทุกคนเข้าใจ

นะครับ ยังไงท่านอื่นมีอะไรจะเสริมก็เชิญนะครับ ขอบคุณมากๆครับ

ปล กีตาร์ทุกตัวถ้าเป็นกีตาร์ให่ม สิ่งที่สำคัญอีกอย่างนึงที่เราไม่ครวมองข้ามคือการ set up กีตาร์นะครับ

สำหรับมือให่มคงต้องเพิ่งช่างตามร้านก่อนละครับ แต่ก็สามารถทำเองได้ถ้ามีความเข้าใจพอ

ซึ่งก็สามารหาความรู้ได้จากกระทู้อื่นที่เคยมีลงใว้นะครับลองหาอ่านดู

การเลือกซื้อกีต้าร์ 2

การเลือกซื้อลูกบิด

ลูกบิดที่ดีจะต้องหมุนได้ง่ายไม่เจ็บมือแต่ก็ไม่หลวมลื่นเกินไป เพื่อว่าเมื่อตั้งสายแล้วจะคงที่ไม่เพี้ยนง่ายลูกบิดประกอบ ด้วยเฟืองเล็กๆที่มีฟันละเอียดลูกบิดที่มีฟันหยาบจะหมุน ลำบากและยากต่อการตั้งสายฉะนั้นจึงควรเลือกลูกบิดที่มี ฟันละเอียดและแข็งแรงถ้าเป็นกีตาร์คลาสสิคใช้สายไนล่อน ควรต้องมีแกนหมุนซึ่งทำด้วยพลาสติกอย่างดีงาช้างหรือวัสดุ ที่ทำด้วยกระดูกมีขนาดเส่นผ่าศูนย์กลาง3/8นิ้วถ้าเป็นกีตาร์โฟล์ค สายเหล็กทั้งลูกบิดและแกนควรเป็นเหล็กที่ดีไม่เป็นสนิมขนาด ของแกนเหล็กนี้มีเส้นผ่าศูนย์กลาง3/16นิ้วซึ่งมีขนาดเล็กกว่า กีตาร์คลาสสิคเพราะสายเหล็กขึงตึงง่ายและไวต่อการเปลี่ยนแปลง และยืดหยุ่นได้น้อยกว่าซึ่งต่างกับสายไนล่อนกรณีที่ลูกบิดกีตาร์ ของเราฝืดให้ใช้ครีมทาถ้าลื่นเกินไปให้โรยแป้ง(ทาตัว)เล็กน้อยจะได้ไม่ลื่นและเลื่อนง่าย

การเลือกซื้อคอกีตาร์

1.ตรวจดูว่าคอต้องไม่โก่งงอและเล็งดูตามแนวยาวของฟิงเกอร์บอร์ด อย่าให้โค้งงอขึ้นหรือแอ่นลงดูขอบฟิงเกอร์บอร์ดทั้งสองข้างอย่าให้คอโค้งงอไปซ้ายหรือขวา

2.ตรวจดูความลาดของเฟร็ตกล่าวคือนับจากเฟล็ตที่1จะสูงที่สุดตรง เฟร็ตที่1และต่ำลงไปตามลำดับถ้านำไม้บรรทัดตรงๆมาทาบลงบนฟิงเกอร์บอร์ด จะต้องเห็นเฟร็ตต่ำลาดลงไปเป็นแนวระดับเดียวกันและตรวจดูได้โดยกดสายกีตาร์ บนเฟร็ตที่1กับเฟร็ตที่19ซึ่งสายจะติดกับเฟร็ตทุกอันที่อยู่ระหว่างเฟร็ตที่1ถึงเฟร็ตที่19

3.ตรวจดูความสูงต่ำของสายหรือแอคชั่นสายกีตาร์เมื่อตั้งสายถูกต้องแล้ว ไม่ควรสูงจากฟิงเกอร์บอร์ดเกินไปเพราะถ้าสูงเกินไปจะกดลำบากและเจ็บปลาย นิ้วมือด้วยความสูงตรงเฟร็ตที่1ควรสูงประมาณ2มิลลิเมตรส่วนในกีตาร์คลาสสิคสูงกว่าเล็กน้อย

ลำตัวกีตาร์มีหลายชนิดซึ่งให้เสียงที่แตกต่างกัน

กีตาร์คลาสสิคมีลักษณะคล้ายน้ำเต้าคอกว้างกว่าแบบอื่นๆให้เสียงนุ่มก้องกังวาล

กีตาร์โฟล์คขนาดใหญ่ขนาดยักษ์ให้เสียงที่ก้องกังวาล หนักแน่น เด็ดขาด

กีตาร์โฟล์คธรรมดา ขนาดเล็กกว่า ให้เสียงเบากว่าแต่ชัดเจนและกระทัดรัด

ตรวจดูลักษณะเนื้อไม้

เนื้อไม้ด้านหน้าควรเลือกลายไม้ที่ละเอียดยิ่งลายถี่มากยิ่งดีสังเกตดูว่า อย่าให้มีลายขวางหรือมีตาไม้ขึ้นมาแทรกเพราะเสียงจะด้อยลงเนื้อไม้ ทีนับว่าดีเยี่ยมสำหรับกีตาร์คือไม้ด้านหน้าเป็นไม้ อัลพินสปรูซ ไม้ด้านหลังและด้านข้างเป็นไม้โรสวูดบริดจ์ควรเป็นไม้อีโบนี่หรือโรสวูด หัวกีตาร์เป็นไม้สปรูซปัจจุบันจะหากีตาร์ที่มีลักษณะเนื้อไม้สมบูรณ์ ทุกอย่างไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่น่าสังเกตคือว่ากีตาร์ที่ทำด้วยมือถือว่า เป็นกีตาร์ชั้นเยี่ยมแต่ราคาแพงมากและมักจะมีบอกกำกับด้วยว่าทำ ด้วยมือเพราะเป็นเรื่องของค่านิยมและคุณภาพชั้นเยี่ยม

บริดจ์

ปัจจุบันกีตาร์โฟล์คมักจะมีบริดจ์ที่ปรับความสูงต่ำของสายได้ส่วนบริดจ์ที่ปรับ ไม่ได้ควรมีระดับพอดีไม่สูงไม่ต่ำเกินไปใต้บริดจ์ภายในโพรงเสียงกีตาร์จะมี ไม้มะฮอกกานีซึ่งแข็งแรงมากเสริมอยู่เพื่อกันไม่ให้สายตึงจนบริดจ์ยกขึ้น ส่วนข้างในโพรงเสียงจะต้องมีไม้เสริมอยู่ ซึ่งเรียกว่าโครงยึด(BRACES) โครงยึดภายในกีตาร์คลาสสิคสายไนล่อนเป็นรูปพัดโครงยึดภายในกีตาร์โฟล์ค สายเหล็กเป็นรูปกากบาท แต่ปัจจุบันมีโครงยึดที่มีไม้ขวางกับลำตัวกีตาร์ เสียเป็นส่วนมากสำหรับบริดจ์ของนักกีตาร์โฟล์คที่ใช้หมุด(PIN)มักจะให้ เสียงดีกว่าบริดจ์ทีใช้เทลพีซรองรับสายส่วนบนและบริดจ์รองอยู่ที่ข้างใต้อีก

ประวัติความเป็นมาของกีต้าร์

กีตาร์ ถือเป็นเครื่องดนตรีที่เก่าแก่ที่สุดชนิดหนึ่งของมนุษย์เพียงแต่ชื่อเรียก และรูปร่างย่อมแตกต่างกันไปตามแต่ละยุคสมัย ซึ่งเริ่มเป็นที่นิยมในแถบเปอร์เซียและตะวันออกกลางหลายประเทศต่อมาได้เผย แพร่ไปยังกรุงโรมโดยชาวโรมัน จากนั้นก็เริ่มได้รับความนิยมในสเปน ในยุโรปกีตาร์มักเป็นที่นิยมในหมู่ชนชั้นสูง และมีเชื้อพระวงศ์หลายพระองค์ที่ให้ความสนใจและศึกษาอย่างเช่น Queen Elizabeth I ซึ่งโปรดกับ Lute ซึ่งถือว่าเป็นต้นแบบของกีตาร์ก็ว่าได้ แต่การพัฒนาที่แท้จริงนั้นได้เกิดจากการที่นักดนตรีได้นำมันไปแสดงหรือเล่น ร่วมกับวงดนตรีของประชาชนทั่ว ๆ ไปทำให้มีการเผยแพร่ไปยังระดับประชาชนจนได้มีการนำไปผสมผสานเข้ากับเพลงพื้น บ้านทั่ว ๆ ไปและเกิดแนวดนตรีในแบบต่าง ๆ มากขึ้น

ชนิดของกีต้าร์

กีต้าร์เป็นเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งที่ได้รับความนิยม มากในปัจจุบัน เนื่องด้วยความสมบูรณ์ในการเล่นที่สามารถให้เสียงได้ครบทุกอารมณ์เพลง กีต้าร์มีมากมายหลายประเภทแต่เราจะกล่าวถึงเพียง 2 ชนิดคือ 1. กีต้าร์คลาสสิค 2. กีต้าร์โฟล์ค

1. กีต้าร์คลาสสิค กีต้าร์คลาสสิคถือว่าเป็นต้นกำเนิดของกีต้าร์ในปัจจุบัน มีลักษณะดังนี้ - ส่วนหัว เป็นไม้มีรูเจาะเป็นช่องยาว 2 ช่อง เมื่อวางกีต้าร์ในแนวนอน ลูกบิดจะตั้งฉากกับพื้น - ส่วนคอ จะใหญ่กว่ากีต้าร์ชนิดอื่น - ลำตัว มีลักษณะเรียบด้านหน้า มีรูกลมเป็นกล่องเสียงอยู่ต่อจากด้านล่างสุดของคอ ส่วนด้านล่างของโพรงเสียงจะมีบริดจ์ ที่ยึดสายกีต้าร์ไว้กับลำตัวด้านหน้า ข้อสังเกตุ กีต้าร์คลาสสิค3สายล่างจะเป็นสายเอ็น กีต้าร์คลาสสิคเป็นกีต้าร์ที่ให้เสียงที่พริ้วไหวไพเราะมาก แต่ในการเล่น ผู้เล่นจะต้องเรียนรู้ทฤษฎีอย่างมาก ซึ่งต้องใช้เวลามากในการฝึก

2. กีต้าร์โฟล์ค หรือกีต้าร์อคูสติค ลักษณะกีต้าร์โฟล์ค - ส่วนหัว มีลูกบิดที่แกนหมุนโดยมากทำมาจากโลหะ เมื่อวางกีต้าร์ในแนวนอนลูกบิดจะขนานไปกับพื้น - ส่วนคอ จะมีขนาดค่อนค่างเล็ก ด้านหลังคอจะโค้งมน - ลำตัว มีลักษณะค่อนข้างแบน สายที่ใช้จะเป็นสายเหล็กวางชิดกันกว่ากีต้าร์คลาสสิค โดยมากกีต้าร์โฟล์คจะให้เสียงที่ใสบาง เราสามารถพบกับเสียงของกีต้าร์โฟล์คได้ในทุกแนวเพลง ไม่ว่าจะเป็น คันทรี บลูส์ หรือแม้แต่ เฮฟวี่ การฝึกนั้นทำได้ไม่ยากมากนักจึงทำให้กีต้าร์โฟล์คเป็นที่นิยมเป็นอย่างมาก

การดูแลรักษากีต้าร์

ในเรื่องของอากาศ การเปลี่ยนแปลงอย่างพอประมาณ ในสภาพดินฟ้าอากาศ ไม่มีผลเสียกับกีตาร์ แต่การเปลี่ยนแปลง อย่างรุนแรง ของระดับความร้อน หรือความชื้น สามารถทำให้ เกิดความเสียหาย แก่ไม้ทุกชิ้น ที่บอบบางที่ใช้ในการ ทำกีตาร์ ถูกเลือกขึ้นมาด้วยเหตุผลหลายประการเช่น ความสวยงาม
,ความแข็งแรง ฯลฯ แต่ไม้เหล่านี้ ดูดซึมความร้อน จากอากาศ จะทั้งดูดและเก็บความชื้นไว้ คำแนะนำ จากผู้ผลิตกีตาร์ เกี่ยวกับความปลอดภัย จากความชื้นโดยเทียบเคียง มีประมาณ 65-85 เปอร์เซ็นต์ ทั้งกีตาร์สายเหล็ก และไนล่อน การรักษาสภาพ อากาศที่ดี สำหรับกีตาร์ ของท่าน ก็เพียง การใช้ความเอาใจใส่ นิดหน่อยเท่านั้น ในสภาพอากาศ ปานกลาง ไปจนถึง อบอ้าว วางผ้าชื้นน้ำชิ้นเล็กๆ หรือที่ทำความชื้น ของกีตาร์ ที่ราคาถูกๆ ไว้ในช่องสาย ของกล่องกีตาร์ เพื่อไม่ให้กีตาร์ มีสภาพ อบอ้าวเกินไป ในสภาพอากาศ ชื้นแฉะ มีที่ดูดความชื้น อย่างวิเศษ อันเล็กๆเรียกว่า SILICA GEL มีขายตามร้านถ่ายรูป มันจะช่วยไม่ให้กีตาร์ รับความชื้นไว้มาก ใคร ผู้เป็นเจ้าของกีตาร์ ที่บอบบางมากๆ น่าจะมีไฮโกรมิเตอร์ (เครื่องวัดความชื้น)ติดไว้สักอัน เพื่อเป็นการเตือน ที่แม่นยำ หากเป็น ไปได้ ควรเก็บกีตาร์ ให้พ้นจากสภาพอากาศชื้น กีตาร์ไฟฟ้า และกีตาร์โปร่ง ส่วนมากทาแลคเกอร์ และอาจขัดเงา ด้วยน้ำยาธรรมดา สำหรับกีตาร์หายาก ที่ทาน้ำยาขัดเงาไว้ ควรใช้ผ้าแห้งๆ เช็ด แทนที่จะใช้ผสม น้ำยาขัดเงา สำหรับกีตาร์ทั่วไป การลูบไล้ ด้วยน้ำยาขัดเงานั้น จะช่วยลบรอย นื้วมือและสร้างความใหม่ให้กับตัวกีตาร์อีกด้วย สายสะพายกีตาร์ ที่เคลือบไวนิล ไว้ไม่ควรทิ้ง ให้ติดกับกีตาร์ เมื่อมันอยู่ใน กล่อง ไวนิล อาจทำให้เปื้อน และทำให้น้ำยาขัดเงาด่างไป

ประวัตินักกีต้าร์อันดับ 1 ของเมืองไทย

ประวัติของ แหลม มอร์ริสัน นักกีต้าร์ชื่อดังในเมืองไทย

แหลม มอริสัน มีชื่อจริงว่า พิชัย นวลแจ่ม เกิดเมื่อปี พ.ศ. 2492 ที่จังหวัดกรุงเทพฯ เป็นที่รู้จักการเล่นเล่นดนตรีร็อกแอนด์โรลในสไตล์เฮฟวี่ เมทัล ตามผับหรือสถานบันเทิงต่าง ๆ ให้แก่ทหารเกณฑ์อเมริกันในช่วงสงครามเวียดนามในชื่อวง V.I.P. ชื่อ แหลม มอริสัน ได้มาจากเสียงร้องที่แหบแหลม เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง และสามารถเล่นเพลงของจิม มอริสัน ร็อกเกอร์ชื่อดังในยุคนั้นได้เหมือนมาก ซึ่งหานักร้องนักดนตรีชาวไทยน้อยรายที่สามารถจะทำเช่นนี้ได้

แหลม มอริสัน ได้ไปเล่นดนตรีในต่างประเทศหลายประเทศในแถบสแกนดิเนเวีย เช่น นอร์เวย์ , สวีเดน ,เดนมาร์ค และยุโรป ประเทศเยอรมนี และเคยร่วมเล่นกับไมเคิล แชงเกอร์ มือกีตาร์ของวงสกอร์เปี้ยนมาแล้ว ซึ่งเป็นมือกีตาร์ที่ทั่วโลกยอมรับว่าเป็นมือกีตาร์ระดับต้น ๆ ของโลก และไมเคิล แชงเกอร์ ก็ยอมรับในความสามารถของแหลม มอริสัน

แหลม มอริสัน ได้เล่นดนตรีตามสถานบันเทิงต่าง ๆ ทั่วประเทศ และเคยร่วมเล่นเป็นศิลปินรับเชิญหรือแบ็กอัพให้แก่ศิลปินไทยหลายคน หลายวง เช่น คาราบาว, โดม มาร์ติน เป็นต้น และในต้นปี พ.ศ. 2539 ได้ออกอัลบั้มเดี่ยวของตนเอง มีเพลงโปรโมตชื่อ แรงต้านลม

แหลม มอริสัน ได้ถูกยอมรับว่าเป็นมือกีตาร์ระดับต้น ๆ คนหนึ่งของประเทศไทย จนได้รับฉายาว่า " กีตาร์คิง " ชีวิตส่วนตัว ปัจจุบัน ยังคงเล่นดนตรีอยู่ที่ร้าน Blue Factory พัทยาใต้ ทุกคืนตั้งแต่เวลา 23.00น.เป็นต้นไป หยุดแสดงวันจันทร์ อนึ่ง เมื่อปลายปี พ.ศ. 2538 ในอัลบั้ม 15 ปี คาราบาว หากหัวใจยังรักควาย ของคาราบาว ได้แต่งเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่ง ชื่อ กีตาร์คิงส์ เพื่อเป็นการยกย่องถึงแหลม มอริสันด้วย

ย้อนกลับไปในปี 2511 วง วี.ไอ.พี. ก่อตั้งขึ้นโดย นิวัฒน์ กองแก้ว (เบส) โดยมี แหลม เข้าร่วมในตำแหน่งกีต้าร์ลีด, วิน คัมภีร์ (ออร์แกน) และ เอกมันต์ โพธิ์พันทอง (กลอง)แหลมหัดเล่นกีต้าร์เมื่ออายุ 16 ปี โดยเริ่มเล่นคอร์ด จากนั้นก็หันไปจับเบส และ ร้องอยู่ระยะหนึ่ง ก่อนที่จะทุ่มเทให้กับการเล่นลีดอย่างจริงจัง ถึงมาเข้าร่วม วี.ไอ.พี.

วง วี.ไอ.พี. ก็เหมือนกับวงดนตรีอาชีพหลายๆวงในยุคนั้นคือตระเวนเล่นในแคมป์ทหารจี.ไอ. ในช่วงสงครามเวียตนาม ที่มาปักหลักอยู่ที่ สัตหีบ โคราช หรือ อุดร รสนิยมในการฟังเพลง ของทหารอเมริกันในแคมป์ไม่ได้ฟังแนวป๊อปหวานแหวน เพลงที่ฟังส่วนใหญ่ จะเป็นดนตรีฮาร์ดร็อค ในยุคนั้นนิยมเรียกันว่าเพลงอันเดอร์กราวนด์ เพลงที่ วี.ไอ.พี. เล่นส่วนใหญ่เป็นของ The Doors ,Deep Purple, Steppenwolf และ Blue Cheer เป็นต้น

วี.ไอ.พี. จัดได้ว่ามีความโดดเด่นกว่าวงรุ่นเดียวกันเป็นอย่างมาก อุดรเป็นจังหวัดที่ วี.ไอ.พี. ลงหลักปักฐาน สั่งสมชื่อเสียง ประสบการณ์ และรายได้จากที่นี่ นอกจากฝีมือการเล่นที่สุด เฉียบขาดแล้ว วี.ไอ.พี. เป็นวงดนตรีที่ไม่ยอมแต่งตัวเหมือนกันในการแสดง ซึ่งแตกต่างไปจาก วงในยุคนั้นที่ต้องแต่งกายเหมือนกัน ปี 2515 รายการ ป๊อปออนสเต็จ (ต่อมาภายหลังเปลี่ยนชื่อ เป็นรายการโลกดนตรี) โดย เทิ่ง สติเฟื่อง กล่อมให้ วี.ไอ.พี. ออกแสดงสดในรายการได้สำเร็จ โดยที่สมาชิกของวงยอมแต่งตัวเหมือนกันเล่นโชว์ในทีวีอีกต่างหาก มีเรื่องเล่าว่ามีอยู่ปีหนึ่งที่ งานแสดงดนตรี ณ เวทีลีลาศ สวนอัมพร วง วี.ไอ.พี. มีคิวขึ้นเล่นแสดง ทางวงจุดอารมณ์ร่วมของ ผู้ชมจนถึงจุดพีคสุด จน ดิ อิมพอสสิเบิ้ล ซึ่งต้องขึ้นเล่นเป็นคิวถัดไปถึงกับถอยทัพ เพราะไม่ อยากขึ้นไปฆ่าตัวตายบนเวที

การที่บุคคลในแวดวงใดแวดวงหนึ่งจะได้รับสมญาว่า "คิง" นั้นคงไม่ได้มาง่ายๆ
ข้อแรกคงไม่มีใครอุปโลกตัวเองขึ้นมา ประการต่อมาความเป็นเลิศในทักษะด้านนั้นๆ
ต้องได้รับการยอมรับจากคนในสาขาเดียวกันอย่างค่อนข้างเป็นฉันทามติ


คาราบาวได้นำเรื่องราว ของ แหลม มอริสัน
มาเรียบเรียงแต่งเป็นเพลง ?กีต้าร์คิงส์? ในชุด หากหัวใจยังรักควาย

หลักการเลือกซื้อคาโป้

การหาซื้อคาโป้ดี ๆ ไม่ใช่เรื่องยาก ถึงแม้จะมีกลเม็ดในเรื่องนี้อยู่บ้าง คือ ถ้ากีตาร์ของคุณมีคอเป็นแบบนูนโค้ง ก็ต้องไม่ลืมว่าคาโป้ที่ซื้อนั้นต้องเป็นแบบโค้งตามด้วย ไม่เช่นนั้นคุณจะต้องทนรำคาญกับเสียงแตกที่เกิดจากสายด้านนอก

ข้อแตกต่างส่วนใหญ่ระหว่างคาโป้ทั้งหลาย คือ วัสดุที่สร้างขึ้น และวิธีการที่ยึดกับคอกีตาร์คาโป้มาตรฐานที่มีขายตามร้านกีตาร์ทั่วไปมีที่ รัดคอ (กีตาร์) เป็นยางยืด ซึ่งขึงโอบแท่งโลหะที่หุ้มด้วยยาง แบบที่ว่านี้ราคาถูก แต่ปัญหาจะตามมาภายหลังจากถูกใช้มากจนหย่อน และไม่สามารถให้แรงกดลงบนสายกีตาร์ได้พอเพียง มีอีกแบบหนึ่งที่ทนทานกว่า และได้รับความนิยมมากในกลุ่มนักกีตาร์โฟล์ค คือ แบบที่ชอบด้วยโครเมี่ยม (Bill Russell และ Hamilton เป็นคนคิดขึ้นมา) ทำด้วยโลหะที่กั้นก็หุ้มด้วยพลาสติคอ่อน แรงกดบนสายของคาโป้แบบนี้เกิดจากแรงกดของสปริง ดังนั้นคาโป้แบบนี้จึงไม่สึกหรอได้ง่าย ข้อเสียของคาโป้ชุบโครเมี่ยม คือ มีขนาดใหญ่ จึงไม่สะดวกที่จะนำไปเล่นยังที่ต่าง ๆ นอกจากนี้นักกีตาร์ที่ว่าหวงแหนคุณค่าของกีตาร์ยังอาจรู้สึกหวาดต่อความคิด ที่เอาโลหะแข็ง ๆ ไปทาบลงบนคอไม้ของกีตาร์

คาโป้ชนิดที่ 3 ซึ่งขจัดปัญหาทั้ง 2 ประการนั้น คือ คาโป้ของจิมดันล๊อป (Jim Dunlop) แท่งโลหะของคาโป้ถูกหุ้มด้วยพลาสติกแข็ง และที่รัดก็ทำจากวัสดุไนล่อนผสมหนังยืดที่มีความทนทานเป็นเยี่ยม ซึ่งจะทำให้เกิดกำลังรัดและการจับเกาะที่เหนียวแน่นอย่างไม่มีพลาดจริง ๆ

การเลือกซื้อกีต้าร์

ผู้ซื้อควรมีความรู้พื้น ฐาน หรือเล่นกีตาร์เป็นบ้าง แน่นอนถ้าเล่นไม่เป็นแนะนำให้ไปยืมคนอื่นเล่นให้พอเป็นก่อน เพราะถ้าเล่นไม่เป็นก็จะลองเสียงไม่ได้ ไม่รู้ระดับทัชชิ่ง ไม่รู้ว่าคอใหญ่ไปหรือเปล่า ทีนี่พอซื้อมาแล้ว เล่นไม่ได้ ของใช้เลยกลายเป็นของโชว์ไปจริงๆ


กีตาร์ตามร้านโดยมากจะไม่ ตั้งสายเอาไว้พร้อมเล่น เพื่อป้องกันการคดงอของคอกีตาร์ เห็นไหมบอกแล้วว่ามันจำเป็นต้องเล่นให้เป็นก่อน เพราะว่าตามร้านมันไม่ตั้งสายไว้ให้ ถ้าเราตั้งไม่เป็นจะไปให้ใครตั้งให้ เดี๋ยวเจ้าของร้านรู้ว่าเราไม่เป็นจะโดนหลอกเอาได้ และที่สำคัญ การตั้งสายกีตาร์นั้น เป็นศาสตร์ที่คลาสสิคอย่างนึง หากใครเล่นกีตาร์จนชำนาญ ก็จะสามารถตั้งเสียงให้ถูกคีย์โดยใช้หูเป็นมาตรฐานได้เลย แถมการตั้งเสียงนั้นยังมีตั้งหลายวิธี เวลาไปซื้อลองศึกษาวีธีตั้งสายแบบเทพไปลอง


อย่าด่วนใจร้อนรีบ ซื้อกีตาร์ ควรทดลองหลายๆ ยี่ห้อก่อน เอาที่เราพอใจที่สุด บางทีใจร้อนเกินไปก็ไม่ดี เพราะกีตาร์แต่ละยี่ห้อนั้น คุณภาพไม่ต่างกันเท่าไร ลองชั่งน้ำหนักของคุณภาพกับราคา แล้วศึกษาดูก่อน


สิ่ง สำคัญเวลาเลือกซื้อกีตาร์ ไม้ที่ใช้ทำกีตาร์เป็นสิ่งแรกที่สำคัญมาก ไม้เเต่ละชนิดก็จะให้เสียงที่แตกต่างกันออกไป จะมีตั้งแต่ไม้เอลเดอร์ ไม้เเอช ไม้มะฮอกกานี ไม้โรสวู๊ด จนกระทั่งถึงไม้อัด แต่ไม่อัดก็จะใช้ทำกีตาร์คุณภาพต่ำๆ เท่านั้น ไม่มีโอกาสได้เสนอหน้าเข้าไปอยู่ในโรงงานกีตาร์คุณภาพสูงหรอก กีตาร์ที่ทำจากไม้อัด ก็ได้แก่สองยี่ห้อที่แนะนำไปตอนต้น ปีที่ผลิตก็สำคัญ คนเล่นกีตาร์ มันก็เหมือนคนเล่นของเก่า ปีที่ผลิตยิ่งเก่า ยิ่งดี เพราะไม้แห้งจัด เสียงเพราะ กีตาร์ไม่ใช่กิ๊ก ที่จะเปลี่ยนบ่อยๆ ดังนั้นซื้อดีๆ ไปเลยดีกว่า ที่สำคัญ ควรเหมาะกับกระเป๋าสตางค์ด้วย




เเถม
ยี่ห้อและประเภทของกีตาร์ที่แนะนำคร่าวๆ

ประเภทโฟล์ค
YAMAHA คุณภาพปานกลางถึงสูง ซื้อง่าย ขายคล่อง
TAKAMINE เป็นกีตาร์โฟล์คจัมโบ้ ที่ราคาไม่สูงมากนัก แต่คุณภาพไร้ที่ติ
WASHBURN คุณภาพปานกลางค่อนข้างสูง
OVATION อันนี้เป็นกีตาร์ตระกูลหลังเต่า แนะนำว่าถ้าบ้านไม่รวยจริงไม่ควรซื้อมาใช้ เพราะอย่างถูกๆ ก็เหยียบครึ่งแสนเข้าไปแล้ว คุณภาพเสียงไม่ต้องพูดถึง ศิลปินล้านนาผู้ล่วงลับ จรัญ มโนเพ็ชร ใช้กีตาร์ยี่ห้อนี้ ได้คุ้มมาก


ประเภทไฟฟ้า
YAMAHA ยอดนิยมในทางโฟล์ค แต่ทางไฟฟ้าไม่นิยมเท่าไร แต่ราคาก็ไม่สูงนัก แนะนำราคาตั้งแต่หนึ่งหมื่นบาทขี้นไป
GIBSON กีตาร์ฮีโร นักกีตาร์ชื่อดังใช้ยี่ห้อนี้เยอะ ไม่ว่าจะเป็น BB KING ซึ่งตอนนี้กีตาร์รุ่นบีบีคิงราคานั้นหาค่าไม่ได้เเล้ว ส่วนเคิล เชงเกอร์ มือกีตาร์แห่งวงแมงป่องผยองเดชหรือสกอเปียนก็เป็นคนเดียวที่คิดว่าใช้ Gibson Flying V ได้เท่ที่สุด หรือจะเป็นของไทยเรา พี่ป้อม อัสนี โชติกุล ก็ใช้ GIBSON LES PUAL STANDARD ยี่ห้อนี้ราคาตั้งแต่ สองหมื่นบาทขึ้นไป
FENDER หนึ่งในกีตาร์ฮีโร ยี่ห้อนี้หลายรุ่นหลายทรงมาก รุ่นคลาสสิคสุดก็จะเป็น รุ่น STRATOCASTER เฮียเคิร์ท โคเบนแห่งเนอร์วาน่า ก็ใช้ FENDER JAGUAR ราคาพอๆ กับกิ๊บสันแแหล่ะ
IBANEZ กีตาร์สำหรับคนที่ชอบโซโล สปีดนิ้วเร็วๆ อย่างสตีฟ วาย เทพจัด หกสายไม่พอ เล่นเจ็ดสายแล้ว ราคาหมื่นกว่าบาทขึ้นไป
WASHBURN นูโนแห่งเอ็กซ์ทรีมใช้กีตาร์ยี่ห้อนี้ได้เด็ดดวงมาก ราคาตั้งแต่ห้าพันขึ้นไป

ประเภทของกีตาร์

กีตาร์มีมากมายหลายประเภท ในที่นี้จะกล่าวถึงกีตาร์โปร่ง (acoustic guitar) ซึ่งเป็นที่นิยมกันแพร่หลาย เพราะเสียงเป็นธรรมชาติ และเหมาะกับผู้ที่เพิ่งเริ่มฝึกเล่นอีกด้วย กีตาร์โปร่งมี 2 ประเภท
1. กีตาร์คลาสสิค

2. กีตาร์โฟล์ค